Çocuk istismarı tüm dünyada olduğu gibi Türkiye’de de en önemli sorunlardan biridir. Her yıl yüzlerce çocuk sömürünün ve istismarın farklı türlerine maruz kalmaktadır. Çocukların istismardan korunması için önleme ve korumanın sorumluluğu yetişkinlerdedir. Özellikle çocukların güvenlik çemberi içindeki anne, baba ve öğretmenlerin çocuk istismarının türlerini bilme, fark etme, bildirme ve müdahalede bulunma gibi sorumlulukları vardır. Çocukların da kendilerini korumak ve risk ve tehditleri fark etmek için yapabileceği şeyler varsa da; bu konuda çocukta farkındalık uyandırmak yine anne, baba ve öğretmenlere düşmektedir. Bu çalışmanın amacı 48-72 aylık çocuklar ve annelerinin istismar riskleri konusundaki farkındalık düzeylerinin belirlenmesidir. Bu amaç doğrultusunda; 48-72 aylık çocukların ve annelerinin istismar riski taşıyan durumları fark edebilme, güvenlik çemberine başvurabilme, bildirme ve müdahale konusundaki farkındalık düzeylerinin belirlenerek ileride yapılacak çalışmalara ışık tutması beklenmektedir. Araştırmanın çalışma gurubu; 48-72 ay arası çocuklar (n=15) ve bu çocukların anneleri (n=15) oluşturmaktadır. Araştırma karma yöntem deseninde gerçekleştirilmiştir. Çocuk ve annelerin bilgileri sosyo-demografik bilgi formu ile toplanmıştır. Çocukların farkındalık düzeyleri yaşa ve gelişim düzeyine uygun hazırlanmış durum kartları ile belirlenirken; annelerin farkındalık düzeyleri ise “Anne Görüşme Formu” kullanılarak toplanmıştır. Ayrıca annelere yönelik “Ebeveyn Tutum Ölçeği” kullanılarak ebeveynlerin çocuklarına yönelik tutumları belirlenmiştir. Çalışma sonunda çocukların istismar riskleri hakkında farkındalık düzeylerinin bazı değişkenlere göre farklılaştığı, araştırmaya katılan ebeveynlerin daha çok “Koruyucu” ve “Demokratik” tutumu benimsedikleri, ebeveynlerin istismar riskleri hakkında çocuklarına önleyici açıklamalar yapsalar da bunun yetersiz olduğu, çocukların istismar durumunda erişebilecekleri bir güvenlik çemberinin bulunmadığı sonuçlarına ulaşılmıştır.
Anahtar Kelimeler: Çocuk istismarı, Ebeveyn tutumları, Erken çocukluk, 48-72 aylık
|
