Diyabetes Mellitus (DM). dünyada sık rastlanan kronik hastalıklardan birisidir. Erkeklerde ve kadınlarda özellikle Tip 2 DM olgularında cinsel işlev bozukluğu (CİB) oldukça sık olarak görülmektedir. Tüm Dünyada DM prevalansının giderek arttığı düşünüldüğünde konunun gelecek yıllarda daha çok önem taşıyacağı öngörülmektedir. Her ne kadar erkek cinsiyete oranla göz ardı edildiği görülse dediyabetik kadınlarda cinsel işlev bozukluğu sıklığı % 30-80 oranında yaygın olarak görülmektedir. Diyabetik kadınlarda aynı yaş grubundaki kadın populasyona oranla CİB gelişme riskinin daha yüksek olduğu bilinmektedir. Bu kadınlarda CİB etyolojisinde rol oynayan prognostik faktörler başta hiperglisemi olmak üzere nöropati, vasküler bozukluklar, sık tekrarlayan genitoüriner enfeksiyonlar’dır. Özellikle diyabetik kadınlarda hiperglisemiye bağlı olarak gelişen hidrasyon azalmasına bağlı lubrikasyon sorunları ve genitoüriner enfeksiyonlar, nöropatiye bağlı uyarılma, disparoni, orgazm problemleri çok sık yaşanmakta ve bundan dolayı cinsel istek bozukluğu, cinsel doyumda ve cinsel işlevlerde azalma meydana gelmektedir. Diyabetik kadınlarda CİB’te ki artışın cinsel yaşam kalitesini olumsuz yönde etkilediği bilinmektedir. Kadınlardaki cinsel işlev bozuklukları birçok nedene bağlı olarak değişmekte ve fiziksel/psikolojik iyilik durumları önemli bir bölümünü oluşturmaktadır. Diyabetik kadınların cinsel yaşam kalitelerinin iyileştirilmesi ve cinsel sağlığın geliştirilmesi için CİB’in önlenmesi ve çözümlenmesi gereklidir. Bu çalışmada güncel cinsel işlev bozukluğu olan diyabetik kadınlarda cinsel yaşam kalitesini arttırmada temel hemşirelik uygulamalarının güncel literatüre göre tartışılması amaçlanmıştır.
Anahtar Kelimeler: Cinsel İşlev Bozuklukları, Cinsel Yaşam Kalitesi, Diyabetes Mellitus, Kadın
|