Amaç: Gebelikte anksiyete, depresyon, uyku ve yaşam kalitesi düzeylerini değerlendirmektir.
Yöntem: Gebeliğin 20. Haftasındaki rutin tetkiklerindebakılarak, ek tıbbi hastalığı olmayan gebelere Beck Depresyon Ölçeği (BDÖ), Beck Anksiyete Ölçeği (BAÖ), Pitsburg Uyku Kalitesi Ölçeği (PUKÖ), Yaşam Kalitesi Ölçeği (SF-36) uygulandı. Gebelerle yaş, medeni durum, eğitim durumu ve sosyoekonomik durum olarak benzer nitelikte kontrol grubu ile sonuçlar kıyaslandı.
Bulgular: Gebe grubunun yaş ortalaması 24.45±4.33, kontrol grubunun ise 22.55±1.6 idi. Katılımcıların sosyodemografik verileri arasında istatistiksel olarak anlamlı bir farklılık tespit edilmedi. Gebe grubunun BAÖ ve BDÖ skorları kontrol grubundan istatistiksel olarak yüksekti (sırası ile p değerleri, 0.025; <0.001 olarak hesaplandı). PUKÖ için gebelerde uyku latansı (0.012), alışılmış uyku etkinliği (0.013) ve uyku bozukluğu (<0.001) bileşenlerinde istatistiksel olarak anlamlıydı. Son olarak yaşam kalitesi ölçeğinde ise; fiziksel fonksiyon (<0.001), fiziksel rol kısıtlılığı (0.002), sosyal fonksiyon (0.036) ve ağrı alt boyutunda (<0.001) istatistiksel olarak anlamlı bir farklılık saptanmıştır.
Sonuç: Gebelerin depresyon ve anksiyete skorlarının yüksek, beraberinde belli alt bileşenlerde uyku ve yaşam kalitelerinin bozulmuş olduğu saptanmıştır. Ek olarak uyku bozuldukça yaşam kalitesi daha da bozulmuştur, bu durum kaygıyı ve depresyon skorlaırnı arttırmıştır. Gebeliğin doğal seyrinde olan hormonal değişimler, yeme düzenin değişmesi ve beraberinde fiziksel aktivitenin de azalması ile birlikte elde ettiğimiz sonuçlar aslında beklenen bir durum olarak yorumlanmıştır. Gebelik sürecinde her anne adayının jinekoloji uzmanı ile; psikoloji ve diyetisyen uzmanı gibi birden fazla disiplin tarafından iş birliği içinde değerlendirilmesi önerilebilir.
Anahtar Kelimeler: Gebelik, Depresyon, Kaygı, Yaşam Kalitesi, Uyku Kalitesi
|
