Meme kanseri kadınlarda görülen kanserler arasında birinci sırada yer almaktadır. Meme kanseri teşhisinde 40 yaş ve üzerindeki kadınlarda mamografi ilk tercih edilen tarama yöntemidir. Mamografide meme yoğunluğunun artması ile meme kanseri riski artmakta ancak mamografinin duyarlılığı azalmaktadır. Bu çalışmadaki amacımız, mamografideki meme yoğunluğu ile meme kanseri ve bu ikisi arasındaki ilişkiyi etkileyebilecek faktörleri araştırmaktır. 1 Mart 2019 ile 31 Ekim 2019 arasında Ankara Şehir Hastanesinde mamografi çektiren 6585 kadın hastadan mamografisinde kanser şüphesi rapor edilen ve sonrasında opere olan 107 kadın hasta çalışmaya dahil edildi. Hastaların ameliyat notları, takip ve tedavi bulguları ile tetkik sonuçlarına arşiv incelemesiyle ulaşıldı. Ameliyat olan hastalardan (70) %65’inde invaziv meme kanseri ve (37) %35’inde benign meme hastalıkları tespit edildi. Opere ettiğimiz hastalardan (40) %37’si premenopozal ve (67) %63’ü postmenopozaldı. Bi-rads 5 olarak raporlanan hastalarda eğitim seviyesi okur-yazar olamayan veya ilköğretim mezunlarından oluşmaktaydı (p=0.014). Dens memeye sahip olan hastalar daha genç, premenopozal hastalardan oluşuyordu (p=0.006). Buna karşın obez hastaların mamografisinde meme yoğunluğu anlamlı olarak daha düşüktü (p=0.002). Meme kanserli hastalarda lenfosit sayısının azaldığı saptandı. Menopoza giren veya çok sayıda gebe kalan kadınlarda bi-rads 5 ve 6 olarak raporlama oranı daha yüksekti. Yine bi-rads 5 ve 6 olarak raporlanan kadınların meme kanserinde östrojen, progesteron ve Ki-67 reseptörleri daha yüksek oranda pozitif olarak saptandı (p<0.0001). Bi-rads 4 grubunda raporlanan hastalarda kanser teşhis oranı düşüktür. İlave tetkiklerle gereksiz operasyonlar önlenebilir. Bi-rads 3. ve 4. gruptaki hastaların doğru raporlanmasını sağlayacak başka çalışmalara ihtiyaç vardır.
Anahtar Kelimeler: Meme Kanseri, Mamografi, Dansite, Risk Faktörleri
|
