Amaç: Peripartum kardiyomiyopati gebeliğin geç dönemi ve erken lohusalık döneminde (ilk 5 ay) görülen kalp yetmezliğinin nadir nedenlerinden biridir. İlk olarak 1849 yılında tanımlanmasına rağmen, 1930’a kadar gebeliğin fizyolojik değişikliği olarak kabul edildi. Bu nedenle sıklıkla geç tanı konulmakta ve mortalite oranları yüksek seyretmekteydi. Peripartum kardiyomiyopatili hastaların yarısında sol ventrikül sistolik fonksiyonları düzelirken diğer yarısında ciddi morbidite ve mortalite meydana gelir. Erken tanı ve tedavilerle de mortalite oranları düşmüştür. Biz de sunacağımız bu olgu ile gebelikte nadir görülen, yüksek mortaliteye sahip olan peripartum kardiyomiyopatiye bağlı refrakter kardiyojenik şok tedavisinde Veno-arteriyel Extracorporeal Membran Oksijenizasyon (VA-ECMO) tecrübemizi paylaşmayı amaçladık.
Olgu: Daha önce herhangi bir kalp hastalığı olmayan 28 yaşındaki kadın hastamız 39 hafta 3 günlükken spinal anestezi altında sezeryana alınarak ve sağlıklı erkek bir çocuk dünyaya getirdi. Postoperatif ikinci günde huzursuzluk, progresif ilerleyen nefes darlığı gelişen hastaya peripartum kardiyomiyopati tanısı konulduktan sonra kalp yetmezliği tedavi protokolü uygulandı. Devamında inotropik tedavi başlandı. Dirençli hipotansiyonu ve derin hipoksisi gelişen hastanın genel durumunun daha da kötüleşmesi üzerine entübe edilerek yoğun bakım ünitesine alındı. Tüm tedavilere rağmen düzelmeyen hastaya geçici mekanık destek cihazı olan VA-ECMO takılarak medikal tedavisine devam edildi. Hemodinamisi ve oksijenasyonu düzelen hastadan altıncı günde VA-ECMO’dan çıkarıldı. Servis takiplerinde de sorun olmayan hasta sağlıklı bir şekilde taburcu edilmiştir.
Sonuç; Peripartum kardiyomiyopatde tüm tedavilere yanıt alınamayan kalp yetmezliğinin tedavisinde son seçenek olarak VA-ECMO hayat kurtarıcı bir seçenektir.
Anahtar Kelimeler: Peripartum Kardiyomiyopati, Extracorporeal Membran Oksijenizasyon, Gebelik, Refrakter Kardiyojenik Şok
|
