Çocuk istismarý tüm dünyada olduðu gibi Türkiye’de de en önemli sorunlardan biridir. Her yýl yüzlerce çocuk sömürünün ve istismarýn farklý türlerine maruz kalmaktadýr. Çocuklarýn istismardan korunmasý için önleme ve korumanýn sorumluluðu yetiþkinlerdedir. Özellikle çocuklarýn güvenlik çemberi içindeki anne, baba ve öðretmenlerin çocuk istismarýnýn türlerini bilme, fark etme, bildirme ve müdahalede bulunma gibi sorumluluklarý vardýr. Çocuklarýn da kendilerini korumak ve risk ve tehditleri fark etmek için yapabileceði þeyler varsa da; bu konuda çocukta farkýndalýk uyandýrmak yine anne, baba ve öðretmenlere düþmektedir. Bu çalýþmanýn amacý 48-72 aylýk çocuklar ve annelerinin istismar riskleri konusundaki farkýndalýk düzeylerinin belirlenmesidir. Bu amaç doðrultusunda; 48-72 aylýk çocuklarýn ve annelerinin istismar riski taþýyan durumlarý fark edebilme, güvenlik çemberine baþvurabilme, bildirme ve müdahale konusundaki farkýndalýk düzeylerinin belirlenerek ileride yapýlacak çalýþmalara ýþýk tutmasý beklenmektedir. Araþtýrmanýn çalýþma gurubu; 48-72 ay arasý çocuklar (n=15) ve bu çocuklarýn anneleri (n=15) oluþturmaktadýr. Araþtýrma karma yöntem deseninde gerçekleþtirilmiþtir. Çocuk ve annelerin bilgileri sosyo-demografik bilgi formu ile toplanmýþtýr. Çocuklarýn farkýndalýk düzeyleri yaþa ve geliþim düzeyine uygun hazýrlanmýþ durum kartlarý ile belirlenirken; annelerin farkýndalýk düzeyleri ise “Anne Görüþme Formu” kullanýlarak toplanmýþtýr. Ayrýca annelere yönelik “Ebeveyn Tutum Ölçeði” kullanýlarak ebeveynlerin çocuklarýna yönelik tutumlarý belirlenmiþtir. Çalýþma sonunda çocuklarýn istismar riskleri hakkýnda farkýndalýk düzeylerinin bazý deðiþkenlere göre farklýlaþtýðý, araþtýrmaya katýlan ebeveynlerin daha çok “Koruyucu” ve “Demokratik” tutumu benimsedikleri, ebeveynlerin istismar riskleri hakkýnda çocuklarýna önleyici açýklamalar yapsalar da bunun yetersiz olduðu, çocuklarýn istismar durumunda eriþebilecekleri bir güvenlik çemberinin bulunmadýðý sonuçlarýna ulaþýlmýþtýr.
Anahtar Kelimeler: Çocuk istismarý, Ebeveyn tutumlarý, Erken çocukluk, 48-72 aylýk
|
