Keywords:

Giriş Uterus prolapsusu, uterus ve serviksin vajinal kanaldan introitusa doğru inmesidir. Olgu sunumu Burada aktif doğum sırasında yaygın uterus prolapsusu ile başvuran 29 yaşında bir gebeyi sunuyoruz. Serviks ödemli ve kanamalıydı ancak redüksiyon mümkündü. Hasta sezaryen ile doğurtuldu ve doğum sonu kanamayı önlemek için profilaktik bilateral uterin arter ligasyonu yapıldı. Doğumu takiben uterus prolapsusu kendiliğinden düzeldi. Sonuç Bu, doğum sırasında komplikasyonları önlemek için dikkatli bir değerlendirmenin gerekli olduğu son derece nadir bir durumdur. Anahtar Kelimeler Hamilelik . Rahim sarkması . Yönetim Tanıtımı Hamilelik sırasında uterus prolapsusu, tahmini insidansı 10.000-15.000 doğumda bir olan son derece nadir bir durumdur [1]. Genellikle zayıf kardinal veya uterosakral bağ desteği sonucu görülür. Hamilelik sırasında artan kortizol ve progesteron seviyeleri uterusun gevşemesine katkıda bulunabilir. Hamilelik veya doğum sırasında rahim sarkması, servikal yırtılma ve ülserasyon, idrar yolu enfeksiyonu, akut idrar retansiyonu, düşük, erken doğum ve hatta anne ölümü gibi bazı durumlardan kaynaklanabilir [2]. Uterus prolapsusu olan kadınlarda gebelik, doğum ve doğumun yönetimi özel bir yaklaşım gerektirir. vaka raporu 29 yaşında, gravida 3, para 2, hamile kadın aktif doğum sırasında uterus prolapsusu ile başvurdu. Başka bir jinekolojik hastalık öyküsü yoktu. Sırasıyla 8 ve 5 yıl önce iki spontan vajinal doğum öyküsü vardı. Mevcut gebeliğinde 2 ay önce rahim sarkmasını fark etmesine ve tıbbi yardım almadan kendi kendine küçültmesine rağmen düzenli olarak hastaneye gitmedi. Ayrıntılı menstrüel öyküsü menstrüel sikluslarda düzensizlik olduğunu gösteriyordu ve son adet tarihini bilmiyordu. Hastanın ifadesine göre kasılmaların başlamasıyla 4 saat önce sarkma meydana geldi. Pelvik muayenede, 5 cm servikal dilatasyon ve %60 silinme ile Bishop Skoru 9 idi. Amniyotik membranlar intakttı. Fetus -1 istasyonunda verteks prezentasyonundayken, tüm serviks alt uterin segment ile birlikte vulvanın dışındaydı (POPQ evre 4). Serviks genişlemiş, ödemli ve kanamalıydı (Şekil 1). Prolapsus kolayca azaldı. Fetal ultrason, tahmini fetal ağırlığı 3,182 g olan 37 haftalık gebelik gösterdi. Laboratuvar değerleri: Hb, 12.9 g/dl; lökosit sayısı, 20.200/μL; ve trombosit sayısı, 323.000/mm3. Hasta uterotonik ilaç kullanılmadan 2 saat doğum odasında tutuldu, ancak hastada belirgin lökositoz olması nedeniyle sefazolin sodyum antibiyoterapisi başlandı. Etkin kasılma olmaması ve devam eden servikal kanama nedeniyle servikal laserasyon ve alt segment uterus atonisi olmaması için sezaryen ile doğurtuldu. canlı bir dişi 2.960 gr ağırlığında bebek dünyaya geldi. Alt uterin segment atonisini ve doğum sonu kanamayı önlemek için profilaktik bilateral uterin arter ligasyonu yapıldı. Doğum sonrası dördüncü günde sağlıklı bir şekilde taburcu edildi ve pelvik taban Kegels egzersizleri konusunda eğitim aldı. Taburculuk sırasında evre 2 POPQ uterus prolapsusu ve postpartum 2 aydaki kontrol muayenesinde evre 1 POPQ uterus prolapsusu vardı. Tartışma Gebe uterus prolapsusu olan vakaların büyük çoğunluğu 1990'dan önce rapor edilmiştir. Bu durumun insidansının azalması, muhtemelen son birkaç on yılda paritedeki düşüşle ilişkilidir. Mant et al. iki vajinal doğum yapan kadınların, nullipar kadınlara göre dört kat daha fazla prolapsus riskine sahip olduğunu bildirmiştir [3]. Bildirilen vakaların çoğu multipardır ve gebelikleri önceden var olan bir prolapsus üzerine bindirilmiştir. 1.940 vakanın bir meta-analizi, hamilelik sırasında uterus prolapsusu olan kadınlarda kürtaj ve erken doğum risklerinde %10'luk bir artış bildirmiştir. Ayrıca terme ulaşan tüm olgularda hipertrofi ve ödem ile birlikte servikal uzama olduğu bildirilmiştir [1]. Bu sorunu yaşayan kadınlarda doğum anormallikleri sıktır ve idrar tıkanıklığı oluşabilir. Ana intrapartum komplikasyonlar arasında servikal laserasyon ve servikal dilatasyonun yetersiz olması, sonunda obstrüktif doğuma neden olur. Gebelikte servikal fibrozise neden olabilen servikal kanama ve enfeksiyon sık görülür. Bu durum aynı zamanda uzamış doğum eylemi ve distosiye de yol açar [3]. İçinde Bu gibi durumlarda vajinal doğum için Duhrssen'in servikal insizyonu ve forseps uygulaması denenebilir. Öte yandan, pelvik segmentin zayıflaması nedeniyle kontrollü bir servikal kesi kullanılarak aktif doğum eylemi kısaltılabilir. Bildirilen diğer bir komplikasyon ise uterus atonisine bağlı birincil doğum sonu kanamadır [3]. Özellikle ödemli ve uzamış serviks olgularında terme yakın elektif sezaryen en güvenli doğum şekli olabilir [4]. Yaygın prolapsus durumunda, alt segment uterus atonisini önlemek için profilaktik bilateral uterin arter ligasyonu düşünülebilir. Doğumdan sonra uterus prolapsusu devam edebilir veya tekrarlayabilir [2], ancak vakamız tamamen çözüldü. İleride gebelik istemeyen hastalar için histerektomi ve askı operasyonları alternatif seçeneklerdir. Meydanlı et al. üçüncü trimester gebeliği komplike hale getiren pelvik organ prolapsusu olan ve eşzamanlı sezaryen histerektomi ve abdominal sakrokolpopeksi ile tedavi edilen bir hasta bildirmiştir [5]. Hastamızda sezaryen ile doğum sırasında eş zamanlı prolapsus onarımı yapmadık. Uterus fundus doğumdan sonraki birkaç hafta içinde pelvis minöre geri döneceği için sarkmanın geri dönüşlü olabileceği ve histeropeksi prosedürlerinin başarısız olacağı düşünüldü [4]. Sonuç olarak, doğum eylemi sırasında uterus prolapsusu yönetimi prolapsusu şiddetine, gebelik yaşına, pariteye ve hastanın tercihine göre bireyselleştirilmelidir.

Anahtar Kelimeler: Gebelik , Rahim sarkması , Yönetim