Anne sütü yenidoðanýn saðlýðýnýn korunmasý ve geliþtirilmesi için son derece önemlidir. Dünya Saðlýk Örgütü (WHO) ve Birleþmiþ Milletler Çocuklara Yardým Fonu (UNICEF) yayýnlarýnda bebeklerin doðumdan itibaren ilk 6 ay sadece anne sütü ile beslenmesi gerektiðini vurgulamaktadýr. Yapýlan araþtýrmalara göre anne sütü almayan bebeklerin anne sütü alan bebeklere kýyasla hastalýða yakalanmalarýnda ciddi anlamda artma görülmüþtür. Annelerde özellikle ilk altý ayda oluþan sütünün yetersiz olduðu düþüncesi annelerin bebeklerine anne sütü dýþýnda baþka besinler vermeleri ve ek gýdaya erken geçmelerinin nedenleri arasýndadýr. Sütünün az olduðunu hisseden ve bebeðine sütünü emzirerek vermek isteyen anneler, anne sütünü artýrmak için bazý geleneksel, kültürel gýdalarý ve bitkisel içecekleri tüketme eðilimindedir. Literatüre bakýldýðýnda anne sütünü arttýrmak için bireylerin en sýk baþvurduðu yöntemlerin yiyecekler olduðu belirlenmiþtir. Bunlarýn arasýnda sütlü tatlýlar, soðan, sarýmsak, rezene, kuruyemiþler bulunmaktadýr. Toplumda eski dönemlerden süregelen geleneksel ve kültürel bazý davranýþ ve tutumlar insanlarýn yaþam biçimini ve buna baðlý olarak saðlýk durumunu etkiler. Bu uygulamalarýn bilinmesi, maternal - neonatal saðlýðýn geliþtirilmesi ve korunmasý için oldukça önem taþýmaktadýr. Sonuç olarak; Annelerin sütünü artýrmak için hangi geleneksel yöntemleri kullandýðý belirlenmelidir. Ebe/hemþirelerin deðerlendirmelerini yaparken kültürel özellikleri dikkate almalarý gerektiði ve öðrenme sürecinde annelerin bazý bireysel özelliklerini göz önünde bulundurmalarý gerekmektedir. Yapýlan izlemlerde buna yönelik deðerlendirmelerin yapýlmasý da son derece önemlidir.
Anahtar Kelimeler: Emzirme, Geleneksel yöntem, Doðum sonu dönem
|
