Amaç: Bu çalýþmanýn amacý, ebelik öðrencilerinin aile içi ve çocuða yönelik þiddete farkýndalýk düzeylerinin belirlenmesidir. Yöntem: Tanýmlayýcý desende tasarlanan çalýþma, 276 öðrenci ile yürütüldü. Veriler, Soru Formu, Aile Ýçi Þiddet Farkýndalýðý Ölçeði (AÝÞFÖ) ve Çocuða Yönelik Þiddete Duyarlýk Ölçeði (ÇOYÞDÖ) kullanýlarak toplandý. Araþtýrmadan elde edilen veriler bilgisayar ortamýnda deðerlendirildi. Verilerin deðerlendirilmesinde; tanýmlayýcý istatistikler olarak sayý, yüzde, ortalama ve standart sapmadan yararlanýldý. Ýkiden fazla gruplarýn karþýlaþtýrýlmasýnda Kruskal Wallis-H testi ve ölçekler arasý iliþkinin incelenmesinde Pearson korelasyon analiz testi kullanýldý. Bulgular: Katýlýmcýlarýn yaþ ortalamasý 20.82±1.44 idi. Öðrencilerin %11.6’sý (n=32) eðitimleri süresince aile içi veya çocuða þiddet/þiddet konusunda bir eðitim programýna katýldýðýný ve %9.8’i (n=27) aile içi þiddete maruz kaldýðýný ifade etmiþtir. Aile içi þiddet farkýndalýðý ve çocuða yönelik þiddete duyarlýðýnýn sýnýf düzeyinden etkilenmediði saptanmýþtýr (p>0.05). Öðrencilerin ölçek puan ortalamalarý incelendiðinde AÝÞFÖ’nden aldýklarý 53.80±5.88 ve ÇOYÞDÖ’nden aldýklarý 51.30±5.00 puan ortalamasý ile ölçek ortalama puanlarýnýn üzerinde olduklarý saptanmýþtýr. Araþtýrmaya katýlan öðrencilerin AÝÞFÖ ile ÇOYÞDÖ puan ortalamalarý arasýnda pozitif yönde (r= .361; p=0.000) anlamlý derecede bir iliþki bulunmaktadýr. Sonuç: Bu çalýþmada, öðrencilerin aile içi þiddeti yorumlamada beklenen davranýþ ve tutumlarla uyumlu görüþlere sahip olduðu, aile içi þiddete yönelik farkýndalýklarýnýn ve çocuða yönelik þiddete duyarlýklarýnýn yüksek düzeyde olduðu görülmüþtür. Ayrýca, öðrencilerin aile içi þiddete yönelik farkýndalýklarý arttýkça çocuða yönelik þiddete duyarlýklarýnýn da yükseldiði söylenebilir.
Anahtar Kelimeler: Öðrenci, þiddet, aile, çocuk, farkýndalýk düzeyi
|
