ÖZET: Çocuk istismarı çocuğun sorumluluk ve güven duygusuna, sağlığına, yaşamına, gelişimine, öz saygısına zarar verebilen, fiziksel ve duygusal kötü davranışı, cinsel istismarı, ihmali ve çocuğun ticari amaçlar için kullanılmasını kapsayan davranışlar bütünüdür. Bütün yaş gruplarında, kız ve/veya erkek cinsiyette olma, her sosyoekonomik seviye ve kültürde görülebilmektedir. Cinsel istismarın yaygınlığı kız çocuklarda %6-62, erkek çocuklarda ise %3-39 oranında değişen çok farklı verilere sahiptir. UNICEF’ in Türkiye’ de yaptığı (2010) çocuk istismarı ve aile içi şiddet konulu çalışmasına göre 7-18 yaş grubu çocuklarda, duygusal istismarın %51, fiziksel istismarın %43, cinsel istismarın %3 oranında görüldüğü belirlenmiştir. İstismar öyküsü anksiyete, depresyon, madde bağımlılığı, intihar davranışı, kişilik bozukluğu ve travma sonrası stres bozukluğunu içeren psikiyatrik problemlerle sonuçlanabilmektedir.
AMAÇ: Bu derlemedeki amaç ülkemizde giderek artan ve çoğunun gizli tutulduğu vakalarda cinsel istismara dikkat çekmek ve sağlık çalışanlarının sorumlulukları açısından farkındalık yaratmak amacıyla hazırlanmıştır.
SONUÇ: Çocuk istismarı olgularının tanılanmasında doktor, hemşire ve diğer sağlık personelinin farkındalığı, bu konuda bilgi birikimi ve konuya hassasiyeti önem arz etmektedir. Çocuk istismarı ve ihmali ile ilgili süreçte tüm sağlık profesyonellerine önemli görevler düşmektedir. Güncel bilgiler ışığında hem bireysel hem de toplumsal bilgilendirmenin arttırılabilmesi için çaba sarf edilmelidir. Çocuklarla etkileşim halinde olan doktor, hemşire, öğretmen vb. meslek sahiplerinin; çocuklarda istismar veya ihmal belirtisi gördüklerinde TCK’ nin 278- 279-280. maddelerine göre ihbar yükümlülüğü olduğu unutulmamalıdır.
Anahtar Kelimeler: Çocuk, Cinsel İstismar, Sağlık Çalışanları Rolü
|
