Fetal aritmiler tüm gebeliklerin % 1'inde bulunabilir ve bu aritmilerin çoğu izole ekstrasistoller gibi benign durumlardır ve geçicidirler. Aritmilerin yaklaşık % 10'unun kalıcı olduğu bildirilmiştir ve fetal taşiaritmiler bu anormal ritimlerin büyük kısmını oluşturmaktadır. Fetal Atrial flutter (AF), tüm gebeliklerin % 1'inden azında görülen en yaygın ikinci fetal taşiaritmidir. Prematüre atriyal impulslarla indüklenen re-entrant devreler, atriyal flutter'a yol açan temel mekanizma olarak bildirilmiştir. Ayrıca atriyal flutter oluşumunda fetal atriyum çapının önemli bir rolü olduğu bilinmektedir. Gebelik haftasının ilerlemesi ile fetal atriyumun genişlemesinin fetal AF oluşumunu tetiklediği öne sürülmektedir. Özellikle gebeliğin üçüncü trimesterinde AF vakalarının fazlalığı bu hipotezi destelemektedir . AF ile ilişkili fetal kardiyak anomalilerin insidansı yaklaşık% 6 olarak bildirilmiştir. Bunlar atriyal septal defekt (ASD), hipoplastik sol kalp sendromu, Ebstein malformasyonu ve kardiyomiyopatidir. AF konjestif kalp yetmezliği, hidrops, nörolojik morbidite veya intrauterin ölüm ile ilişkili olabilir. Daha iyi neonatal sonuçlar elde etmek için erken tanı ve tedavi son derece önemlidir.Daha önce bir normal doğum öyküsü olan 27 yaşındaki hastamızın, 35+6 hafta gebeliği bulunmakta idi ve kliniğe rutin kontrol amaçlı başvurdu. Kontrol sonrası yapılan non-stres test (NST) de fetal taşiaritmi izlendi. Fetal kardiyak muayenede ventrikül hızı dakikada 216 atım (bpm) ve atriyal hız 413 atım/dakika arasında olan fetal taşikardi saptandı. Hastamıza transplasental digoksin tedavisi başlandı, tedaviden yanıt alınıp sinüs ritmi sağlandı. 37. haftada doğurtulan fetusun postpartum dönemde AF durumunun tekrarlaması nedeniyle kardiyoversiyon ve antiaritmik ilaç tedavisi uygulandı. Postpartum 7. günde sinüs ritmi ile taburculuğu sağlanan fetal AF olgusunu sunduk.
Anahtar Kelimeler: Atrial Flutter, Kardioversion, Gebelik, Fetal Taşiaritmi
|
